Schotse hooglander snoept van Duindoorn

De winter is de periode van het jaar dat de grazers eten van bomen en struiken en zo de structuur van het landschap vormen. Eén van de struiken die echter nauwelijks gegeten wordt is de duindoorn. Een Schotse Hooglander stier in het Geuzenbos Amsterdam heeft nu geleerd hoe dit te doen, juist door opzoek te gaan naar de kwetsbare toppen.

Het Geuzenbos Amsterdam ligt in het Westelijk havengebied. Behalve oude slibvelden, graslanden en bos bestaat er ook een deel uit opgespoten zand. Hier groeit de duindoorn weelderig en zorgt zo voor de eerste fase van de bosontwikkeling. De doornen van deze plant, die soms wel 5 cm lang kunnen zijn, vormen een ideale bescherming voor andere jonge boompjes en struikjes die zo aan de bekken van de grazers kunnen ontkomen.

Onlangs werd er in het Geuzenbos een nieuwe stier geïntroduceerd. Een slim dier zo nu blijkt. Daar waar de duindoorn de hoogte in groeit, buiten het bereik van de bekken van de grote grazers, gaat hij minder energie steken in zijn verdediging. Het groeien van al die doornen kost immers veel voedingsstoffen. Deze nieuwe stier trok het duindoornstruweel in opzoek naar de hogere struiken, wist deze takken om de buigen om zo bij de smakelijke doornvrije takken te komen.

Dieren geven gedrag aan elkaar over of kijken het van elkaar zo. Door het uitwisselen van dieren tussen gebieden bewaken we niet alleen de genetisch diversiteit, maar zo kunnen we ook elders geleerd gedrag op een nieuwe plek introduceren. In de jaren hiervoor werd de duindoorn in het Geuzenbos nog met rust gelaten. Het is niet de verwachting dat de duindoorn nu zal verdwijnen, immers op lagere hoogte zitten nog volop takken met doornen, die wel met rust gelaten worden, maar dit vormt wel een mooie aanvulling op dit gebied.