Schotse Hooglander

De Schotse Hooglander is misschien wel de bekendste verschijning in de Nederlandse natuur. Dit rood-bruine runderras is uitermate zelfredzaam en gemoedelijk en wordt daarom in vele natuurgebieden in Nederland ingezet. Deze dieren leven in grote gebieden van enkele duizenden hectaren, zoals het Lauwersmeer en de Veluwe Zoom, tot kleine maar waardevolle gebiedjes van slechts enkele hectare groot vlakbij de stad.

Een van de oudste rassen van het Verenigd Koninkrijk

Zoals zijn naam al aangeeft komt dit ras van oorsprong uit de Schotse Hooglanden. Hier werden de dieren gehoed of hadden een semi-wild bestaan. Regelmatig werden grote kuddes bijeengedreven en vervolgens te paard helemaal tot de abattoirs in Londen geleid. De Schotse Hooglander is één van de oudste rassen van het Verenigd Koninkrijk. Van oorsprong waren de meeste dieren zwart, maar via koninklijk decreet van koningin Victoria - zij had een voorkeur voor de rode vacht - werd actief geselecteerd op de rode dieren. Hiernaast komen er ook blonde varianten voor.

Robuust ras met een rustig karakter

De Schotse Hooglander wist als oud, primitief ras als enige te overleven in de ruige hooglanden van Schotland. Hierdoor ontstonden eigenschappen die perfect zijn voor het zelfstandig overleven in de vrije natuur, zoals het hebben van een goede wintervacht en het pas op latere leeftijd geslachtsrijp zijn. Door zijn rustige karakter is het ras uitermate geschikt voor het begrazen van drukbezochte, stadse natuurgebieden. Toch heeft het ras ook nadelen. Niet alleen heeft hij een dikke winterjas, ook ’s zomers houdt hij een dikke vacht over. Dit zorgt ervoor dat de dieren het snel warm hebben en graag in het water gaan staan afkoelen. Geen probleem in het rivierengebied, maar in de bovenloop van beeksystemen kan dit tot vermesting van poelen en beken leiden.